Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Radiohead-Electioneering



I will stop
I will stop at nothing
Say the right things
When electioneering
I trust I can rely on your vote

When I go forwards you go backwards and somewhere we will meet

Riot shields
Voodoo economics
It's just business
Cattle prods and the IMF
I trust I can rely on your vote

When I go forwards you go backwards and somewhere we will meet.

Οι Radiohead για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Δεν είναι προσωπικό,είναι απλώς μια δουλειά/να σπρώχνεις φουκαράδες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο/πιστεύω ότι μπορώ να βασίζομαι στην ψήφο σου.
Όλα ορθά διατυπωμένα σε μια στροφή!

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Ο Κρίνος

Ο Ηρακλής,ο θρυλικός ήρωας των αρχαίων Ελλήνων,ήταν γιος του βασιλιά της Θήβας Αμφιτρίωνα και της Αλκμήνης.Όμως,οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν πως ήταν γιός του ίδιου του Δία,γι'αυτό και έγινε τόσο δυνατός,όσο κανένας άλλος άνθρωπος στη γη.

Όταν λοιπόν γεννήθηκε ο Ηρακλής,ο Δίας αποφάσισε να τον κάνει αθάνατο.Αλλά για να το κατορθώσει αυτό,θα έπρεπε το παιδί να πιεί γάλα θεϊκό,να θηλάσει δηλαδή μια θεά.Αλλά...ποια θεά θα δεχόταν να το κάνει αυτό;

Ο Δίας σκέφτηκε την Ήρα.Μα δεν τολμούσε να της πει πως το παιδί ήταν δικό του.Η Ήρα όχι μόνο δε θα δεχόταν να θηλάσει τον Ηρακλή αλλά θα προσπαθούσε μάλιστα να τον σκοτώσει.Πράγμα που δοκίμασε να κάνει λίγο αργότερα,όταν έστειλε να τον πνίξουν στην κούνια του δύο πελώρια φίδια.

Προσπαθούσε λοιπόν ο Δίας να σκεφθεί με ποιο τρόπο θα μπορούσε να ξεγελάσει την Ήρα ώστε να θηλάσει τον Ηρακλή και...στο τέλος κατέστρωσε το πονηρό μυαλό του ένα σχέδιο.Το βράδυ πότισε την Ήρα μ'ένα κόκκινο γλυκό κρασί.Ανύποπτη εκείνη ήπιε αρκετό και σε λίγο ξάπλωσε μισομεθυσμένη να κοιμηθεί.

Πέταξε τότε ο Δίας ως τη Θήβα,άρπαξε το μωρό από την κούνια του,το έφερε στον Όλυμπο και πλησιάζοντας σιγά σιγά την κοιμισμένη Ήρα,το τοποθέτησε απαλά στο πλάι της.
Έτσι καθώς ήταν βαθιά κοιμισμένη,το μωρό θα τη θήλαζε χωρίς εκείνη να πάρει τίποτε είδηση και θα γινόταν αθάνατο!

Τα χεράκια του Ηρακλή κινήθηκαν,άγγιξαν την Ήρα και τότε η θεά,με το άγγιγμά του μισοξύπνησε.Άνοιξε τα μάτια της,είδε το μωρό πλάι της και ζαλισμένη ακόμα προσπάθησε να θημυθεί που βρισκόταν και...
<<Μα αυτό το μωρό δεν είναι δικό μου!>>σκέφθηκε όταν ξεκαθάρισε το μυαλό της.

Αν ο Δίας ήταν μια φορά πονηρός η Ήρα ήταν δύο.Κατάλαβε αμέσως τίνος ήταν το μωρό και για ποιο σκοπό το είχαν φέρει δίπλα της.Κατάλαβε γιατί ο Δίας την είχε ποτίσει με εκείνο το υπέροχο κρασί...Πετάχτηκε αμέσως όρθια με οργή και φώναξε τον άνδρα της να παραστεί μπροστά της.

Έτσι απότομα και οργισμένα καθώς σηκώθηκε η Ήρα,το γάλα ξέφυγε από τα στήθη της και τινάχτηκς μακριά...Οι σταγόνες που πήγαν ψηλά προς τον ουρανό,έγιναν πολλά-πολλά αστέρια που,από το γάλα της ονομάστηκαν Γαλαξίας.Είναι ένα θαμπό αυλάκι από άστρα που μοιάζει με σύννεφο και χωρίζει τον ουρανό στα δύο.Μπορεί να το δει κανείς εύκολα τα βράδυα του καλοκαιριού,μακριά από τις φωτισμένες πόλεις.

Οι σταγόνες από το γάλα της Ήρας που έπεσαν στη γη,μεταμορφώθηκαν σε ωραία και μυρωμένα λουλούδια,που ονομάστηκαν κρίνοι.

Έτσι λοιπόν πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες ότι δημιουργήθηκε ο Γαλαξίας στον ουρανό και φύτρωσαν οι κρίνοι στη γη.Ο κρίνος έγινε το αγαπημένο λουλούδι της Ήρας και μ'αυτό στόλιζαν τ'αγάλματα και τους ναούς της.

Το κρίνο θεωρείται και λουλούδι της αγνότητας.Ο άγγελος Γαβριήλ,όταν παρουσιάστηκε στην Παρθένο Μαρία για να της πει ότι τη διάλεξε ο Θεός για να ανσαρκώσει το Χριστό της προσέφερε ένα κρίνο.

Υπάρχουν πολλά είδη κρίνων,άγριοι και ήμεροι,σε πολλά μεγέθη και χρώματα.Η μυρωδιά τους είναι μία από τις πιο εκλεκτές,από τις πιο μεθυστικές που μπορεί να συναντήσει κανείς στο πολύχρωμο και παραδεισένιο βασίλειο των λουλουδιών.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Κοιτώντας πέρα από την Οδό Παραδείσου

Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι σε αυτό το ιστολόγιο θα υπάρχουν μόνο θετικές σκέψεις,όμορφες εικόνες,θετική ενέργεια με ναι μεν προβληματισμό για όλα τα αρνητικά που συμβαίνουν αλλά κυρίως ήθελα να είναι ένα ιστολόγιο που θα περνά θετικά μηνύματα όπως θέλω να περάσω και γω στη ζωή μου γενικά.

Αλλά δε δέχομαι κανέναν να κρίνει όλα όσα εγώ προσπάθησα και έκανα και να μου λέει ότι στη ζωή χρειάζεται και λίγη τύχη για να πετύχει κανείς...Μήπως αυτή η τύχη λέγεται μέσο?Στη χώρα της καλοπερασιάς και της τεμπελιάς,της ανευθυνότητας,του μέσου,της αγένειας,της γυφτιάς και της αποποίησης κάθε ευθύνης σκοτώνονται 3 αθώοι άνθρωποι ή μάλλον όχι,4 μιας και η μία γυναίκα ήταν έγκυος.Δε με νοιάζει ποιος ακριβώς το έκανε.Δε με νοιάζει αν ήταν αριστερός,αν ήταν ακροαριστερός,κουμμουνιστής,φιλελεύθερος ή ακροδεξιός ή δεξιός.
Όλοι μέσα στα ίδια σκατά.Και δε πρόκειται να ζητήσω συγγνώμη για τις λέξεις που χρησιμοποιώ το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα έκανα.

Στη χώρα που ζω,στη χώρα που ζούμε,να ξέρεις με ένα μόνο τρόπο θα πας μπροστά.Με μέσο.
Ξέρεις τη γειτόνισσα που έχει ένα μέσο να σε βάλει στο δημόσιο?Λύθηκε το θέμα.
Στη χώρα αυτή μαθαίνεις από μικρός πώς θα πετύχεις.Γιατί αστεία αστεία ολοι ξέρουμε πώς θα πας μπροστά.Θες να κερδίσεις κάτι με το σπαθί σου?Την ΈΒΑΨΕΣ.

Από μικρά ακόμα το ξέρουν όλα τα παιδάκια,όποια μαμά-μπαμπάς έχει καλή δουλειά και βγάζει λεφτά το παιδί της θα είναι πρωταγωνιστής-στρια στις γιορτές με τη στολή με τα περισσότερα στρας-ξέρω ότι δεν έχει και πολλή σημασία αλλά τότε είχε...-έπειτα θα παίρνει καλούς βαθμούς ενώ ξέρει ότι δεν τους αξίζει περισσότερο και το έχει παραδεχτεί και όταν μετά θα πάει για δουλειά θα την πάρει άσχετα αν την αξίζει ή όχι.

Στην αρχή υπήρχαν τα μήλα που δίνανε στους καθηγητές τώρα πια είναι κάτι πιο ζουμερό.Αν είσαι ελκυστικός να ξέρεις πάλι θα περάσεις καλά στην Ελλάδα. Κοπελίτσες που γίνονται πουτάνες μόνο και μόνο για να περάσουν σε μια σχολή και να κάνουν πάλι το ίδιο για να την τελειώσουν...''Άντρες'' που γλείφουν σα μπέμπηδες για να χουν ένα καλύτερο μισθό.Όχι για κάποιον άλλον αλλά για να χουν το καλύτερο γκάτζετ κινητό και να υπερηφανεύονται...

Σε θέλουν έτσι.Κάνε μια βόλτα στην αγορά.Δε σου λέω να αγοράσεις,να μπεις σε καταστήματα,εγώ όταν πηγαίνω για βιολί βλέπω πόοοσους ανθρώπους και είναι όλοι ίδιοι μεταξύ τους.Οι γυναίκες πουτάνες και οι άνδρες κολλημένοι με την τεχνολογία.Η μαγεία έχει χαθεί.Το θέμα είναι να πηδήσει άλλη μία ο τυπάς που κοιτά τη γκόμενα απέναντι.Όλοι είναι μαλάκες και όλες είναι τσούλες.Το ξέρουν το λένε και μεταξύ τους αν ακούσεις τις προσφωνήσεις που χρησιμοποιούν...

Αυτή είναι η Ελλάδα στην οποία καλείσαι να ζήσεις.Και γι'αυτό και όλοι όσοι προκόβουν φεύγουν.Γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουν να προοδεύσουν.
Ζήσε εσύ σε μια τέτοια χώρα αν θες.Αν θες ζήσε σε μια χώρα που έχει χαθεί.Που οι πολιτικοί ηγέτες τάζουν και δεν πράττουν,που επικρατεί το χάος και η ανυπακοή και που μπορεί ο καθένας να καίει ζωντανούς 4 ανθρώπους.
Ζήσε εκεί αν το θες.Εγώ προτιμώ να ζω στην Οδό Παραδείσου.

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Πρωτομαγιά!


Σήμερα είναι Πρωτομαγιά!Έφθασε ο αγαπημένος μου μήνας!
Κάθε χρόνο φτιάχνω στεφάνι και μαζεύω λουλούδια,φυτεύω λουλούδια,ζωγραφίζω λουλούδια και φωτογραφίζω λουλούδια γενικά ασχολούμαι με λουλούδια...
Φέτος θα γράψω και για τα λουλούδια!
Σας ανακοινώνω ότι αυτό το μήνα θα αφιερώσω τα post μου στις ιστορίες των λουλουδιών μέσα από μύθους διάφορων λαών...!:D

Καλό μήνα σε όλους μας!:D

Walking In Rome...


Το να περπατάς στη Ρώμη είναι πραγματικά υπέροχο.
Όπου και να γυρίσεις υπάρχει μια γωνιά που θα 'θελες να φωτογραφίσεις,να ζωγραφίσεις,να θαυμάσεις,να κρατήσεις για πάντα στο μυαλό σου...
Μακάρι σκέφτομαι μερικές φορές να υπήρχαν μηχανές που να μπορούν να κρατήσουν στη μνήμη τους όλα τα συναισθήματα,όλες τις εκφράσεις των ανθρώπων γύρω μου,όλα τους τα γέλια,όλες τους τις φωνές...
Και ύστερα όποιος έχει αυτή τη μηχανή να μπορεί να δει ξανά και να νιώσει όσα ένιωσε να δει όσα δεν πρόλαβε να δει,να θαυμάσει όσα δεν πρόλαβε να δει...
Ίσως ήδη να υπάρχει η ''μηχανή'' που λέγεται μυαλό αλλά θα ήθελα να υπήρχε μια ξεχωριστή μηχανή....Πώς υπάρχει ιστορικό στις αναζητήσεις στον υπολογιστή?Έτσι να υπήρχε και μια μηχανή ιστορικού συναισθημάτων,εικόνων,ήχων,γεύσεων...Αλλά κυρίως συναισθημάτων γιατί για τα υπόλοιπα έχουν ήδη καταγραφεί από άλλες μηχανές...Αλλά ίσως ποτέ να μην μπορεί κανείς να θυμηθεί ακριβώς πώς ήταν όταν πάτησε πρώτη φορά το πόδι του στη Ρώμη ή όταν έφαγε το πρώτο του παγωτό στη Ρώμη...Μερικές φορές δε σκέφτεστε:<<Είναι υπερβολικά ωραίο για να είναι αληθινό?>>Έτσι ακριβώς γίνεται και με αυτή την υπέροχη πόλη που ονομάζεται Ρώμη.
Είναι υπερβολικά υπέροχη για να είναι αληθινή.

Στη Ρώμη έφαγα το πιο ωραίο παγωτό σοκολάτα,στη Ρώμη ένιωσα πραγματικά ευγνώμων που μπόρεσα και έκανα αυτό το ταξίδι,στη Ρώμη περπάτησα σε κάποια πιστεύω από τα πιο ωραία μέρη που έχω περπατήσει μέχρι τώρα...Στη Ρώμη πρέπει να είσαι συνεχώς ανοιχτός. Ανοιχτός σε συναισθήματα,σε εικόνες,σε ήχους,σε γεύσεις....Φυσικά όπου και να βρίσκεσαι πρέπει να είσαι δεκτικός και ανοιχτός σε ο,τι σου προσφέρεται εκείνη τη στιγμή από το μέρος,τους ανθρώπους,τη φύση αλλά ειδικά με τη Ρώμη δεν προλαβαίνεις να τα απορροφήσεις όλα όσα σου προσφέρουν....!Και πρέπει να ξαναπάς να ξαναπάς και να ξαναπάς!
Εδώ θα ήταν χρήσιμη αυτή η μηχανή...!

Όταν περπατάς στη Ρώμη δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει η ώρα...!Περπατάς,περπατάς,περπατάς και δεν έχεις ανάγκη να μάθεις τι ώρα είναι...
Κάθισε σε ένα καφέ στη Ρώμη,παρατήρησε τους ανθρώπους γύρω σου και θα νιώσεις ευτυχισμένος...Ή καλύτερα κάτσε σε κανένα εστιατόριο και παρήγγειλε και pizza και spaghetti κλασσικά αν είσαι κλασσικός ειδάλλως ψάξε και για άλλα φαγητά σπεσιαλιτέ τοπικές κλπ...

Στη Ρώμη είσαι με μια φωτογραφική μηχανή ανα χείρας και προσπαθείς να βγάλεις όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορείς μήπως μπορέσεις να κρατήσεις όσες πιο πολλές εικόνες,τρως τόσο όσο δεν έχεις ξαναφάει και συνεχίζεις με κέφι τη βόλτα σου...Σπάνια πόλη,σπάνια συναισθήματα,σπάνιες εικόνες...Για να προλάβεις να δεις τα κυρίως αξιοθέατα θέλεις τουλάχιστον ένα μήνα και για να φας όλο το φαγητό παραπάνω...

We need that special machine people!