Walking In Rome...

Το να περπατάς στη Ρώμη είναι πραγματικά υπέροχο.
Όπου και να γυρίσεις υπάρχει μια γωνιά που θα 'θελες να φωτογραφίσεις,να ζωγραφίσεις,να θαυμάσεις,να κρατήσεις για πάντα στο μυαλό σου...
Μακάρι σκέφτομαι μερικές φορές να υπήρχαν μηχανές που να μπορούν να κρατήσουν στη μνήμη τους όλα τα συναισθήματα,όλες τις εκφράσεις των ανθρώπων γύρω μου,όλα τους τα γέλια,όλες τους τις φωνές...
Και ύστερα όποιος έχει αυτή τη μηχανή να μπορεί να δει ξανά και να νιώσει όσα ένιωσε να δει όσα δεν πρόλαβε να δει,να θαυμάσει όσα δεν πρόλαβε να δει...
Ίσως ήδη να υπάρχει η ''μηχανή'' που λέγεται μυαλό αλλά θα ήθελα να υπήρχε μια ξεχωριστή μηχανή....Πώς υπάρχει ιστορικό στις αναζητήσεις στον υπολογιστή?Έτσι να υπήρχε και μια μηχανή ιστορικού συναισθημάτων,εικόνων,ήχων,γεύσεων...Αλλά κυρίως συναισθημάτων γιατί για τα υπόλοιπα έχουν ήδη καταγραφεί από άλλες μηχανές...Αλλά ίσως ποτέ να μην μπορεί κανείς να θυμηθεί ακριβώς πώς ήταν όταν πάτησε πρώτη φορά το πόδι του στη Ρώμη ή όταν έφαγε το πρώτο του παγωτό στη Ρώμη...Μερικές φορές δε σκέφτεστε:<<Είναι υπερβολικά ωραίο για να είναι αληθινό?>>Έτσι ακριβώς γίνεται και με αυτή την υπέροχη πόλη που ονομάζεται Ρώμη.
Είναι υπερβολικά υπέροχη για να είναι αληθινή.

Στη Ρώμη έφαγα το πιο ωραίο παγωτό σοκολάτα,στη Ρώμη ένιωσα πραγματικά ευγνώμων που μπόρεσα και έκανα αυτό το ταξίδι,στη Ρώμη περπάτησα σε κάποια πιστεύω από τα πιο ωραία μέρη που έχω περπατήσει μέχρι τώρα...Στη Ρώμη πρέπει να είσαι συνεχώς ανοιχτός. Ανοιχτός σε συναισθήματα,σε εικόνες,σε ήχους,σε γεύσεις....Φυσικά όπου και να βρίσκεσαι πρέπει να είσαι δεκτικός και ανοιχτός σε ο,τι σου προσφέρεται εκείνη τη στιγμή από το μέρος,τους ανθρώπους,τη φύση αλλά ειδικά με τη Ρώμη δεν προλαβαίνεις να τα απορροφήσεις όλα όσα σου προσφέρουν....!Και πρέπει να ξαναπάς να ξαναπάς και να ξαναπάς!
Εδώ θα ήταν χρήσιμη αυτή η μηχανή...!

Όταν περπατάς στη Ρώμη δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει η ώρα...!Περπατάς,περπατάς,περπατάς και δεν έχεις ανάγκη να μάθεις τι ώρα είναι...
Κάθισε σε ένα καφέ στη Ρώμη,παρατήρησε τους ανθρώπους γύρω σου και θα νιώσεις ευτυχισμένος...Ή καλύτερα κάτσε σε κανένα εστιατόριο και παρήγγειλε και pizza και spaghetti κλασσικά αν είσαι κλασσικός ειδάλλως ψάξε και για άλλα φαγητά σπεσιαλιτέ τοπικές κλπ...

Στη Ρώμη είσαι με μια φωτογραφική μηχανή ανα χείρας και προσπαθείς να βγάλεις όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορείς μήπως μπορέσεις να κρατήσεις όσες πιο πολλές εικόνες,τρως τόσο όσο δεν έχεις ξαναφάει και συνεχίζεις με κέφι τη βόλτα σου...Σπάνια πόλη,σπάνια συναισθήματα,σπάνιες εικόνες...Για να προλάβεις να δεις τα κυρίως αξιοθέατα θέλεις τουλάχιστον ένα μήνα και για να φας όλο το φαγητό παραπάνω...

We need that special machine people!