Carpe diem. Άδραξε τη μέρα.

<<Όσο μπορείς>>

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες τες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κ.Π.Καβάφης,Ποιήματα,τομ.1,Ίκαρος

Καλησπέρα από την Οδό Παραδείσου.

Το προηγούμενο κείμενο δεν έχει σβηστεί, προς το παρόν τουλάχιστον...
Εξάλλου το να προσπαθούμε να σβήσουμε πράγματα από το παρελθόν μας δεν τα κάνει να μην υπάρχουν. Οπότε προς το παρόν το προηγούμενο κείμενο παραμένει.

Τα πράγματα κυλάνε σα νερό...
Και η μέρα είναι άλλοτε γκρίζα σαν σύννεφο και άλλοτε γαλάζια σαν τον ουρανό.
Οι μέρες περνούν δίπλα μου,άλλες με σκουντάνε,άλλες με φτύνουν,άλλες με βρίζουν,άλλες με αγκαλιάζουν.
Αυτές είναι οι καλύτερες φυσικά.

Δε ζητάω πολλά. Αρκεί να ξυπνήσω καλά και να προσπαθήσω να κάνω τη μέρα μου να είναι όσο πιο όμορφη γίνεται. CARPE DIEM. Άδραξε τη μέρα. Υπέροχο motto δε συμφωνείτε?

Υπάρχει μια υπέροχη ταινία. Λέγεται:<<Ο κύκλος των χαμένων ποιητών>>.
Υπέροχη ταινία με υπέροχες ερμηνείες. Το κύριο motto και νόημα της ταινίας είναι αυτό ακριβώς. Άδραξε τη μέρα.

Καταπληκτική ταινία και σίγουρα την προτείνω.

Τι όμως σημαίνει άδραξε τη μέρα?
Είναι να θέλεις η μέρα σου να είναι πάντα γαλάζια και όταν δεν είναι προσπάθησε τουλάχιστον το σύννεφο να μην είναι μαύρο.
Ή καλύτερα ακόμα να μην είναι σύννεφο.
Ας είναι μια σκιά κάτω από ένα δέντρο.
Ας μην είναι μια λυπηρή μέρα...

Είναι πολύ δύσκολο. Αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά αξίζει και μας κάνει πιο ευτυχισμένους.

Σήμερα θέλω να περάσω ένα θετικό μήνυμα. Όχι επειδή η μέρα μου ήταν γαλάζια.
Ήταν όμως -ευτυχώς-μια σκιά κάτω από μια κερασιά που χαμογελούσε...